Ber in Vietnam
Door: bernicevietnam
Blijf op de hoogte en volg Bernice
28 Maart 2012 | Vietnam, Hanoi
Nou daar zit ik dan , in mn kamertje in Hanoi, de hoofdstad van vietnam. Ik ben hier om vrijwilligerswerk te doen met de organsatie projects abroad. Ik ga werken in een kliniek met gehandicapte kindern, ben dus heel benieuwd hoe dat gaat worden aangezien ze allemaal vietnamees spreken en ik dat ( heel gek) niet spreek !!
Gisteren ben ik om half 6 (!!!!!!!) s'ochtends met mama uit wassenaar vertrokken op weg naar Schiphol en ik kan je vertellen nerveus was een understatement van hoe ik me voelde. Ik was echt poepzenuwachtig en ook best wel bang. Na afscheid te hebben genomen van mama ben ik eerst naar parijs Charles de gaule gevlogen ( nog even genieten van europese luxe) en daarna door naar Hanoi. 11 verschrikkelijk tergende uren ( er zat een franse vrouw naast me die om de 10 minuten naar de wc moest en geen engels kon dus ik moest alles voor haar vertalen ) later kwam ik aan op Hanoi airport. Wat een verschil!
Het eerste wat je opvalt als je in vietnam aankomt is dat het een grote bende is, niet alleen qua rommel maar ook qua verkeer. Normaal gesproken is het woord rommel negatief, maar op de een of andere manier vind ik het hier wel grappig. Hanoi kan je het beste omschrijven als een oude stad waar ze moderne dingen ingeflikkerd hebben zonder er ook maar over na te denken of het er leuk uit zal zien. Overal zie je grote lichtgevende uithangborden en elektrisiteitsdraden. Het belangrijkste : OVERAL zie je scooters! Nou ik dacht dus dat ze er op het rijnlands veel hadden maar nee hoor, hier heeft denk ik letterlijk iedereen een scooter! ( opvallend veel vespa's haha) Regels kan niemand echter iets boeien, iedereen crost een beetje langs elkaar heen en er werd me ook gelijk verteld dat niemand voor je stopt als je oversteekt, spannend dus! Verdere speciale vietnamese verkeersregels:
1.Ssinds vorig jaar mag je niet meer met meer dan 2 VOLWASSENEN op een scooter zitten, je mag daarintegen uiteraard zoveel kinderen meevervoeren als je wilt
2. Ook een nieuwe wet, een helm is verplicht, behalve voor de kids, als die mee willen toeren mag dat wel zonder helm
Bizzare mensen!
Nog iets was heel erg opvalt als je Hanoi binnenrijdt is dat er vet veel mensen gewoon op straat zitten te chillen. Dan denk je, wat doet die man daar ? Nou niks dus, gewoon beetje zitten en om zich heen kijken. Ook heel chil vond ik de groepen oudere mensen die met zn allen heel chil zaten te chillen, maar het was zo overduidelijk dat niemand met elkaar wilde praten dat ik me bijna awkward voelde haha.
Annyway ik dwaal een beetje af, op Hanoi airport werd ik opgehaald door Hieu, een vietnamese jongen die voor projects abroad werkt. Met hem ging ik in een taxi naar mijn huis. Onderweg vertelde hij me heel veel dingen over de organisatie en over het land vietnam, z'n engels was niet geweldig maar met hulp van de handen en voeten werden toch redelijk veel dingen duidelijk.
Ik woon in een huis net buiten het centrum van Hanoi, op het moment woon ik met maar een ander iemand, een canadese physiotherapeut die volgens mij heel aardig is, ze begon in ieder geval gelijk hele verhalen op te hangen over van alles dus dat was top.
Thuis aangekomen ben ik als een blok in slaap gevallen om vervolgens te verslapen voor mn meeting, typisch ber !! Na me alsnog aangekleed te hebben ging ik met Chloe, een amerikaanse staff bij projects abroad naar de office, zij heeft me nog meer verteld over vietnamese gebruiken en cultuur. Vervolgens gingen we naar het oude centrum om daar rond te lopen en (eindelijk!!!) iets te eten, ik had namelijk sinds lunch/avondeten in het viegtuig gisteren om half 4 ofzo nl tijd niks meer gegeten duss ik had wel een tikkeltje trek.
Samen hebben we heeeeerljk noodles en rijst met garnalen en kip gegeten, zo lekker! daarna zijn we terug gegaan naar t huis en nu lig ik half dood te gaan op mn bed zo moe ben ik haha. Morgen is mn eerste werkdag en zal ik ook wifi zoeken, dat heb ik nameljk niet in mijn huis vandaar dat ik dit nu schrijf en morgen zal posten! maar nu ga ik slapen want mijn lichaam kan het niet meer aan !
heeel veel liefs, Ber
Gisteren ben ik om half 6 (!!!!!!!) s'ochtends met mama uit wassenaar vertrokken op weg naar Schiphol en ik kan je vertellen nerveus was een understatement van hoe ik me voelde. Ik was echt poepzenuwachtig en ook best wel bang. Na afscheid te hebben genomen van mama ben ik eerst naar parijs Charles de gaule gevlogen ( nog even genieten van europese luxe) en daarna door naar Hanoi. 11 verschrikkelijk tergende uren ( er zat een franse vrouw naast me die om de 10 minuten naar de wc moest en geen engels kon dus ik moest alles voor haar vertalen ) later kwam ik aan op Hanoi airport. Wat een verschil!
Het eerste wat je opvalt als je in vietnam aankomt is dat het een grote bende is, niet alleen qua rommel maar ook qua verkeer. Normaal gesproken is het woord rommel negatief, maar op de een of andere manier vind ik het hier wel grappig. Hanoi kan je het beste omschrijven als een oude stad waar ze moderne dingen ingeflikkerd hebben zonder er ook maar over na te denken of het er leuk uit zal zien. Overal zie je grote lichtgevende uithangborden en elektrisiteitsdraden. Het belangrijkste : OVERAL zie je scooters! Nou ik dacht dus dat ze er op het rijnlands veel hadden maar nee hoor, hier heeft denk ik letterlijk iedereen een scooter! ( opvallend veel vespa's haha) Regels kan niemand echter iets boeien, iedereen crost een beetje langs elkaar heen en er werd me ook gelijk verteld dat niemand voor je stopt als je oversteekt, spannend dus! Verdere speciale vietnamese verkeersregels:
1.Ssinds vorig jaar mag je niet meer met meer dan 2 VOLWASSENEN op een scooter zitten, je mag daarintegen uiteraard zoveel kinderen meevervoeren als je wilt
2. Ook een nieuwe wet, een helm is verplicht, behalve voor de kids, als die mee willen toeren mag dat wel zonder helm
Bizzare mensen!
Nog iets was heel erg opvalt als je Hanoi binnenrijdt is dat er vet veel mensen gewoon op straat zitten te chillen. Dan denk je, wat doet die man daar ? Nou niks dus, gewoon beetje zitten en om zich heen kijken. Ook heel chil vond ik de groepen oudere mensen die met zn allen heel chil zaten te chillen, maar het was zo overduidelijk dat niemand met elkaar wilde praten dat ik me bijna awkward voelde haha.
Annyway ik dwaal een beetje af, op Hanoi airport werd ik opgehaald door Hieu, een vietnamese jongen die voor projects abroad werkt. Met hem ging ik in een taxi naar mijn huis. Onderweg vertelde hij me heel veel dingen over de organisatie en over het land vietnam, z'n engels was niet geweldig maar met hulp van de handen en voeten werden toch redelijk veel dingen duidelijk.
Ik woon in een huis net buiten het centrum van Hanoi, op het moment woon ik met maar een ander iemand, een canadese physiotherapeut die volgens mij heel aardig is, ze begon in ieder geval gelijk hele verhalen op te hangen over van alles dus dat was top.
Thuis aangekomen ben ik als een blok in slaap gevallen om vervolgens te verslapen voor mn meeting, typisch ber !! Na me alsnog aangekleed te hebben ging ik met Chloe, een amerikaanse staff bij projects abroad naar de office, zij heeft me nog meer verteld over vietnamese gebruiken en cultuur. Vervolgens gingen we naar het oude centrum om daar rond te lopen en (eindelijk!!!) iets te eten, ik had namelijk sinds lunch/avondeten in het viegtuig gisteren om half 4 ofzo nl tijd niks meer gegeten duss ik had wel een tikkeltje trek.
Samen hebben we heeeeerljk noodles en rijst met garnalen en kip gegeten, zo lekker! daarna zijn we terug gegaan naar t huis en nu lig ik half dood te gaan op mn bed zo moe ben ik haha. Morgen is mn eerste werkdag en zal ik ook wifi zoeken, dat heb ik nameljk niet in mijn huis vandaar dat ik dit nu schrijf en morgen zal posten! maar nu ga ik slapen want mijn lichaam kan het niet meer aan !
heeel veel liefs, Ber
-
28 Maart 2012 - 11:52
Jas:
Leuk Berriee!! Ik kan me nu al weer helemaal herinneren hoe Hanoi ook al weer was, een vet leuke stad!!! Ben nu al jaloers, geniet er van en ben benieuwd naar je volgende blog!!!
XXXXXX -
28 Maart 2012 - 17:57
Mama:
ha lieve schat, ja dat was een heel spannende reis, ook wij waren erg zenuwachtig en in de hoop dat je goed zou worden opgevangen. Nu, zo te horen was dat wel goed geregeld! Ik ben zo benieuwd hoe het je zal bevallen, wij vonden hanoi tijdens onze reis een heel leuke en toegankelijke stad maar het is vast anders als je er woont. Kun je je het nog een beetje herinneren? Fijn dat je meteen contact had met dat Canadese meisje, je weet inmiddels wel dat je met alle leeftijden kunt opschieten. Zijn er meerdere huizen van de organisatie? Hoe ziet je kamer eruit, is het een beetje redelijk? Hoe warm is het en hoe makkelijk kan je je door de stad bewegen. Ben ook heel benieuwd hoe het werk is en of je een beetje contact kunt krijgen met de kindjes. In Zwitserland heb je iig genoeg ervaring kunnen opdoen.
Hier alles OK, we missen je maar het leven gaat ook weer zijn gewone gangetje. iedereen vind je enorm stoer dat je in hanoi zit, een fantastische ervaring. natuurlijk zal het ook dit keer weer wennen zijn maar dat heb je nu al 2 keer meegemaakt dus je weet dat je het kunt!! Hoop dat je je snel op je plek zult voelen... big hug, ben trots op je!! mama -
28 Maart 2012 - 18:18
Flo:
Hee Berrie, wat leuk dat je nu al een blog hebt!! Fijn dat je een chill huisgenootje hebt! Ga je je ook op een vespaatje in t verkeer wagen??? xxxxx liefs -
30 Maart 2012 - 09:58
Val!:
Bertie!!! Wat chill dat je helemaal veilig aan bent en dat het allemaal lekker soepel ging!! Jummie noooodels zin in!! Haha. Hoop dat je werkdagen al leuk zijn!! Have fun (ben nu in nl) maar niet Hetzelfde zonder je xxxxxx -
02 April 2012 - 08:26
Papa:
Ha lieve schat, fijn dat je zo aangekomen bent en dat je goed bent opgevangen. Als je Hanoi zo beschrijft komt het gevoel weer terug hoe we er 6 jaar geleden met vakantie waren. Leuke stad! Ik ben heel trots op je dat je dit allemaal zo zelfstandig doet. Het is een spannend avontuur voor jezelf maar ook wel een beetje voor mama en mij.
Ik ben HEEL benieuwd naar de foto's van Sapa en de Fansipan. Als je de verhalen erover leest is het een prachtige tocht door de jungle en als je een beetje geluk hebt is het uitzicht op de top magnifiek! Nu maar hopen dat het bij jou ook zo mooi was. Stuur je een paar foto's?
dikke zoen,
papa
Het idee om behalve de kinderen te helpne ook Engelse les te geven lijkt me prima. -
02 April 2012 - 15:05
Opa En Oma:
Lieve Bernice, wat een leuke blog ! Hte koste me even moeite om er op te komen( ik had jiji ipv jij getikt) , maar nu heb ik genoten van je verslag. Ik zal het afdrukken, dat is voor Oma gemakkelijker om te lezen. Dit is de eerste keer dat ik een log heb geopend dan wel erop gereageerd heb. Ik hoop dus dat je dit ontvangt en kijk uit naar je volgende verslag van je nieuwe ervaringen. We zijn trots op je !!!
Veel liefs van ons beiden, Oma en Opa
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
