Grote witte reus

Hallo allemaal!
weer een verslagje uit hanoi, deze week was vrij rustig, ben maandag helaas thuis gebleven omdat ik ziek was maar dinsdag weer aan het werk. We werken in een school die het 'Hope Centre' heet in het engels. Het is een centrum dat is opgericht door een vietnamese mevrouw die dokter is, ze had een gehandicapt kind en er was geen school voor haar kind dus heeft ze besloten om een centrum/ school op te richten. Onze klas bestaat uit 11 kinderen varierend van 4 tot 8 jaar ( ik was eerlijkgezegd verbaasd over de leeftijden want ik dacht dat die kids allemaal veel jonger waren omdat ze allemaal echt inimini zijn).
In de klas zitten 10 autistische kinderen en een met downsyndroom. Het autisme varieert van zwaar gehandicapt, dus alleen maar met het hoofd tussen de benen tot redelijk contact makend. Elke kind heeft echt z'n eigen persoonlijkheid en het is best wel leuk om ze beter te leren kennen. S'ochtends werken we eerst een uur individueel met de kinderen, normaal gesproken wissel je af met kinderen maar ik heb me gefocust op een meisje, Nie. Ze is best wel heel autistisch maar ze is echt heel grappig. Ze zit compleet in dr eigen wereldje en soms begint ze uit het niets heel hard te lachen. Ik heb in de afgelopen weken voor mijn gevoel al wel vooruitgang geboekt dus ben best wel blij! Daarna krijgen de kinderen vrij tijd en gaan ze allemaal als een gek door de klas rennen en gillen en daarna geven we ze lunch. Dan om 11 uur gaan ze slapen tot 2 uur. Dan hebben wij dus 3 uur pauze, wat heel chil lijkt maar eerlijkgezegd best wel saai is. In vietnam is slapen tussen de middag heel normaal maar daar kan ik me nog niet echt toe zetten. Dus tussen de middag gaan we of door de stad lopen ( moet je wel eerst een taxi naar het centrum nemen ), internetten, tv kijken of hardlopen. In de namiddag gaan we ze eerst wakker maken en dan melk geven. Daarna gaan de leraren meestal een group activity doen en dan mogen wij daarbij helpen. Veel help mogen we echer niet geven.
Wat heeeeel erg wennen is voor mij is hoe agressief de leraren tegenover de kinderen zijn. Bij de skischool had ik geleerd hoe je respect maar ook sympathie kan krijgen van kinderen en dat was door jezelf afwisselend hoger, gelijk en lager te stellen dan de kinderen. Hier dwingen ze helaas geen respect af maar meer angst. De leraren hebben een stok waarmee ze de kinderen bang maken. Ze slaan ermee op de tafel en als de kinderen iets fout doen slaan ze hen ermee, en dit gebeurt helaas vaker op een dag. Het stomme is dat natalie en ik hierdoor niet echt respect kunnen krijgen van de kinderen en ze niet naar ons zullen luisteren omdat wij ze toch niet gaan slaan. Dat is dus soms best wel moeilijk.
Maaaaar gelukkig kunnen natalie en ik maandag aan een nieuw project beginnen we gaan namelijk engelse lessen geven aan leraren ! ben heeel benieuwd hoe dat gaat worden en of we het kunnen!!
Verder hebben we deze week gekaraoked wat echt vet leuk was ! we hadden onze eigen kamer en konden uit een groot boek liedjes kiezen. Karaoke is hier echt meega populair, ik liep een keer naar huis en toen zat er een man in z'n eentje op de bank karaoke te doen haha daar moest ik wel heel hard om lachen. Daarnaast zijn we woensdag naar de film geweest en heb ik donderdag met roos (nederlands meisje) in het centrum gegeten. Gisteren zou ik uit gaan met een oude volunteer maar helaas heeft ze niks meer van zich laten horen en wilde mn housemate die thuis is ( de rest is weg dit weekend) niet mee uit duss het was vrijdagavond op de bank beetje jammer maaar vanavond gaan we wel wat drinken in het centrum! verder vandaag door Hanoi gelopen als een echte toerist met de lonely planet guide als bijbel in mn hand. Oude tempels en mausoleums gezien allemaal heel interessant.
Verder gaan de drukte op straat vrolijk door, overal autos, scooters, winkels, bill boards en mensen die je iets aan proberen te slepen. Ook als je duidelijk aan het hardlopen komt of als je de andere motortaxi nog aan het betalen bent denken ze dat je a la minute een motortaxi nodig hebt, heel grappig. Ook vinden mensen ons heel interessant omdat we in een niet zo toeristisch deel van de stad wonen, ze willen allemaal met ons op de foto. Nou en in nederland ben ik van redelijk normaal formaat, maar hier ben ik echt de giant. Ook alle meisjes in het huis zijn heel klein dus ik ben echt de reus haha.
Over 2 weken ga ik met roos naar Hue en Hoian dus heb er vet veel zin in, dan hebben we 2 dagen vrij en ik neem een dag vrij dus dat word 5 dagen genieten van de zon ! die zie je hier namelijk niet zo vaak, het is hier alleen bloedje bloedje heet dus ik heb soms echt temperature issues dat ik mn warmte niet kwijt kan !!

Nou dat was het weer voor vandaag, hoop dat het goed gaat met iedereen en spreek jullie snel!!
xxxx Ber