Klimmen

Nou jongens dat was echt het leipste weekend van mijn leven! vorige week toen ik hier aankwam zeiden de mensen die al in het huis zaten dat ze het weekend naar sapa gingen. Sapa ligt in het noorden van Vietnam en het ligt in de bergen. In sapa leven nog originele nomaden stammen die inmiddels wel redelijk zijn beinvloed door toerisme, ze lopen rond in originele klederdracht en vragen om de 10 seconden waar je vandaan komt en of je iets van ze wilt kopen. Als je dan vervolgens iets gekocht hebt dan beginnen ze gelijk hun volgende voorwerp aan te bieden, heel irritant dus haha.
Maaaar in sapa zijn we niet in het dorp gebleven, naast sapa staat namelijk de hoogste berg van Indochina, de Fansipan (aka FANCYPANSY!). Het klinkt heeeel indrukwekkend, en dat is het ook. Indochina wil namelijk zeggen Laos, Vietnam en Cambodia. de Fansipan is 3143m. Dus wij dachten, waarom niet ? Nouja slaapzak gekocht, dikke trui, bergwandeltas en huppakee daar gaan we ! Eerst met de bus naar Sapa, dat is een slaapbus van 12 uur, helaas was de andere vol dus moest ik in mn eentje , wat erger lijkt dan het is want er waren vet veel toeristen en het was heel gezellig want iedereen reist een beetje met een klein groepje of in z'n eentje dus je raakt al snel met mensen aan de praat, heel gezellig dus! Niet geslapen helaas maar daar komen we wel over heen haha. Busreis nr 2 was interesanter dus stay tuned!
Aangekomen in sapa regende het pijpestelen, ik was dus eerst niet van plan om de tocht te gaan maken omdat ik een beetje bang was voor de regen maar uiteindelijk ben ik overgehaald en toch maar gegaan! We begonnen op 1800 m. Onze crew bestond uit micaela, mn canadese huisgenootje, luca, een duitse jongen, phuong, een vietnamees meisje en sarah een frans meisje. Daarnaast hadden we 2 porters (dragers dus voor de minder begaafden onder ons) en een gids, sing. de eerst nacht op 2200 geslapen, IJSKOUD!!! in een soort van hout met kartonnen gemaakte hut. Midden in de natuur met alleen een kampvuur om je op te warmen. Samen met ons 5en en 35 vietnamezen in de tent, vet gezellig haha ! S'avonds hadden ze allemaal lekker eten voor ons gemaakt, waaronder het varken dat we de zelfde dag nog zagen rondlopen, maar heel lekker ! verder werd ons rijstwijn gevoerd en boden zeo ook letterlijk kippen voeten en varkensbloed aan, wat Luca trouwens met beide handen aannam.
De tweede dag brak aan ( VROEG: 6u s'ochtends) en we begonen te lopen, die dag hebben we eerst 3u naar het volgende kamp gelopen op 2800 m. Lopen is niet helemaal het goeie woord, meer klimmen. We moesten letterlijk rotsen en bomen als apen beklimmen, heel vet ! toen vanaf ons kamp op 2800 m 2u lang naar de top geklommen ,3143m! het was praachtig weer en op de top was het uitzicht echt prachtig, wolken die als golven over de andere bergen glijden, alsof je koning van de wereld bent! We moesten een tijdje ( een uur dus haha) op phuong wachten omdat ze niet zo snel was, dus boven op de berg een middagdutje gedaan in de zon, heerlijk ! Toen naar beneden gelopen en op 2800 m geslapnen, nou dat was nog erger haha heb het nog nooit zo koud gehad mara wel heel gezellig !
De volgende dag gingen we rustig naar beneden, iedereen had dodelijke spierpijn dus we deden het langzaam aan haha. Aankomen in sapa was denk ik nog wel fijner dan de top bereiken, even terug naar een normale wc, normaal eten en een normale stoel opm op te zitten. dus overdag even in sapa gechild, heerlijk weer en leuke stad, heel anders dan iets wat je kent.
En toen begon het volgende avontuur, de reis naar huis. Ik had geen telefoon oplader meegenomen en in sapa hadden ze geen maestro cash machines dus geen telefoon en in totaal 100 000 dong( klinkt heel veel ik weet het maar dat is in feite 4 euro, wat opzich nog redelijk wat is hier!) Annyway, geen geld en telefoon dus. Maarja de heenreis was prima dus de terugreis ook wel, dacht ik ! het ging allemaal prima, ik had 2 engelse meisjes ontmoet en lag daarnaast en was best gezellig. op een gegeven moment waren we allemaal in slaap gevallen en werd ik wakker omdat de hele bus op en neer ging. geen grapje het engste moment in mn leven, de bus ging verticaal en leek bijna op zn zij te kantelen en kantelde toen weer naar de andere kant. Het was pikdonker buiten en we reden midden in de bergen en de lichten in de bus gingen aan en uit en iedereen gilde. Echt DOOD eng!! Er vlogen letterlijk mensen door de bus dus ik was heel blij dat ik mn riem aanhad. Uiteindelijk kwamen we stil te staan en konden we uit de bus, om vervolgens te ontdekken dat we lettelrijk 5 meter naast een klif stonden. Count my blessings!!! Overal waren mensen aan het kotsen en janken het was echt vreselijk. en daarbovenop geen telefoon en geen id of iets midden in de bergen in het midden van de nacht! Mooie tijden haha. Uiteindelijk is het gelukkig allemaal goedgekomen maar het was echt een dooodeng moment en de bus weer in komen was nog erger. Gelukkig wel heelhuids aangekomen en vandaag zelfs op tijd voor mn werk!
Mn werk moet ik ook nog over vertellen maar er gebeuren hier te veel dingen, in een simpele blog kan je het allemaal niet omschrijven dus ik zal er snel eentje updaten over mn werk, kortgezegd werk ik in een klas met 3 leraren, 2 volunteers en 11 autistische kindern, af en toe best moeilijk maar ook leuk! deze week ga ik horen of ik ook engelse les kan geven aan de leraren, hoop het heel erg! verder heb ik er 2 nieuwe housemates bij, natalie uit egeland en een andere maar eerlijk gezegd ben ik haar naam even kwijt maar ze komt in ieder geval uit india!
mis jullie allemaal heel erg en ik zal proberen mn blog up to date te houden haha helaas geen internet thuis! Oh en facebook in Vietnam is geblockt ds dat moet ik ook nog even unblocken !
nou dat was het weer voor vandaag ! hastalavista en tot de volgende keer haha
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx Ber